De binnenkant toont hoe ik muzo nu ervaar: door elkaar verweven.
Ik vergelijk mezelf ook met een bloem: Ik ben gegroeid in muzo, zoals die bloem gegroeid is. Zoals de blaadjes van de bloem steeds verder open gaan, sta ik ook meer open voor muzische zaken dan vroeger.
Wat me vooral bijblijft, zijn de hoeden. kijken en hoe je het kan leren...
Ik heb dan ook verder dan m'n neus lang leren kijken. Byebye stereotiepen, byebye vanzelfsprekend.
Verder is er vooral durf gegroeid: durf om me te gooien, durf om 'je m'en fou' te zeggen, durf om mezelf te bekijken zoals ik ben.
Ook zie je in m'n muzobox een aantal zaken die me geprikkeld hebben: voorstellingen, kunstwerken, bezoekjes,...
