Masker

Voilà, mijn masker is ook af...

Tijdens de driedaagse in Brussel kregen we de opdracht één van de wijken van Brussel voor te stellen. Ons groepje (Sanne, Anne, Kim, Menchu, Elenea, Katrien en ikzelf) kregen het centrum toegewezen en maakten er volgend filmpje over... Lachen geblazen!

Clouseau

Tussen alle kerstmarkten, kerstconcerten en kerstcadeautjes shoppen door, ging ik naar 'de laatste ronde' van Clouseau in het Sportpaleis.

M'n zus en ikzelf planden al jaren om Clouseau eens in het Sportpaleis te gaan bekijken, maar het was er nog nooit van gekomen. Omdat het de laatste ronde was, vonden we het dus hoog tijd. We zijn geen grote fans, maar wouden de sfeer wel eens opsnuiven.

Er valt weinig te vertellen: we kregen waarvoor we gekomen waren: een overvolle tram, lang aanschuiven, veel ambiance, alle meezingers, dicht bij het podium en dus een goed zicht, en als extraatje een bezoekje van Jan Leyers, Bart Peeters en Natalia.Opvallend was het podium dat zich door de hele zaal kon begeven en er een heuse brug over het middenplein gebouwd was, waardoor het publiek echt overal in de zaal bereikt werd.

Een aanrader, 't was echt een feestje.

Workshops - dag 2

Vandaag stond ons opnieuw een dag vol workshops te wachten. Op het programma stonden
theatraal acteren, voorlezen op muziek & maskers maken.

We begonnen bij Carlos met het theatraal acteren. Helaas hadden we hier weinig eigen inbreng en deze sessie viel mij toch een beetje tegen.

Nadien gingen we voorlezen op muziek bij mevrouw Coupé, een fijn weerzien. We mochten in groepjes samenwerken. We kozen een verhaal en kozen er dan bijpassende muziek en achtergrondgeluidjes bij. Leuk, maar misschien in de praktijk iets minder makkelijk haalbaar op de manier dat we het vandaag deden (nl. met 4 personen)

Na de middag gingen we nog maskers maken a.d.h.v. een levensechte foto van onszelf. Enorm fijn vond ik dat: ik vind tekenen enorm leuk en was blij dat we dat nog eens mochten doen.

Maaaaaar... beelden zeggen meer dan woorden en daarom vindt u hieronder een aantal sfeerbeelden:
theatraal acteren...

Voorlezen...

Maskers maken... 
voor...

na een eerste creatieve hand...

Het eindresultaat komt zeker en vast ook nog op dit blog...

Semiramide

Gisteren was het dan zover... 's Ochtends spraken we met een paar vriendinnen af om ons samen klaar te maken en trokken we richting de opera. Iedereen zag er op z'n paasbest uit.

Om 2 uur begon het spektakel. Ik was verbaasd over onze plaatsen: we zaten op een goede plaats, hadden een goed zicht en konden alles goed horen. Dit was jammer genoeg maar het eerste idee, want na vier uur deed het houten stoeltje onder onze poep geen deugd meer en hadden we genoeg opera gehoord.

In het begin probeerde ik heel goed te volgen, maar het was zeer vermoeiend: luisteren, lezen, kijken,... De vertalingen lieten het ook soms afweten en het verhaal was gewoon heel moeilijk.
Ik vond het wel enorm leuk om eens mee te maken, en misschien komt er ooit wel een vervolg (met een gemakkelijker stuk)

Workshops

Gisteren begonnen we vol goede moed aan een dag vol workshops die te maken hadden met het thema 'opera'.

Als eerste gingen we stijldansen, de Weense wals. Ik vreesde dat het enorm moeilijk ging worden, maar uiteindelijk verliep het wel vlot, heel leuk om te doen.

Nadien hadden we een sessie stemgebruik, we zongen zelf een stukje uit een opera.
Als laatste gingen we ook zingen en bewegen bij meneer De Beule.

Een fijne, muzische dag! Hieronder vindt u enkele sfeerbeelden, voor een filmpje van mijn danspartner en mezelf verwijs ik je graag door naar het blog van Kim.

Wat staat vandaag op het programma? De avant-première van Semiramide... Laat die jurkjes, schoentjes,... maar komen!  

Fotoshoot

Deze week woonde ik ook een fotoshoot bij, nl. die voor de poster van het Waasbal op 1 april volgend jaar.
Mijn vriend, Nick Suy, is amateurfotograaf en maakt al enkele jaren de foto's voor de affiches.
Deze keer was ik er ook weer bij, ik vind het zeer boeiend om te bekijken hoe zo'n beeld tot stand komt.

De foto die dit jaar op de affiches zal pronken, kan ik nog niet prijsgeven,
maar hieronder ziet u bv. wel de foto die het vorig jaar haalde en het uiteindelijke eindresultaat...

Rondleiding 'opera'

Deze namiddag gingen we al eens een kijkje nemen in de Vlaamse Opera in Antwerpen.
We kregen hier een rondleiding en alvast een beetje informatie i.v.m. de voorstelling die we woensdag in voor-generale repetitie zullen gaan bekijken, nl. 'Semiramide'.
Alvast een voorsmaakje...

Concert 'Waar is het feest?'

Op zondag 14 november 2010 ging ik samen met een aantal medestudenten, nl. Kim De Coninck, Sanne De Bosscher & Nathalie Van Vaerenbergh naar een voorstelling in de stadsschouwburg. Deze voorstelling was voor kleuters en de 1ste graad.Het concert was 'waar is het feest' genoemd door theaterhuis Het Paleis.

Het was een concert dat 'een reis rond de wereld' beloofde, om de kinderen te tonen hoe mensen over de hele wereld feest vieren. Die feesten starten bij de geboorte en eindigen bij het afscheid van het leven.
Het ging van vrolijke, uitbundige muziek tot intimistische en stille muziek.

De muzische talen bij deze voorstellingen waren onder andere: muziek, expressie, drama, beweging,...

Om ook even kritisch te zijn, vonden we toch een aantal minpunten bij deze voorstellingen.
Zo vroegen sommmige kinderen 'waar het feest bleef'. Er was geen verhaal ingebouwd, waardoor het voor sommigen vrij lang muziek was, zonder een rode draad.
Wel leuk was de interactie op het einde: kinderen mochten meezingen en mee komen dansen op het podium,... De artiesten waren ook zeer enthousiast.

Toneelvoorstelling 'Saluut'

Tijdens de stageperiode in oktober, ging ik met mijn stageklas op stap.
We gingen met de twee klasjes van het eerste leerjaar naar de stadsschouwburg om daar naar het toneelstuk 'Saluut' te gaan kijken.
Dit toneelstuk is gebaseerd op het boek ‘Hoe oma alsmaar kleiner werd’ van Michael De Cock en Kristien Aertssen. Het is een verhaal over de liefde. Het toneelstuk werd gespeeld door drie vrouwen, nl. een actrice, een poppenspeelster en een muzikante.

Het verhaal gaat nl. over een oma die twee koffers heeft: eentje met verdriet en eentje met kleren.
Oma vertelt dat missen is 'als gaatjes die in je hart geprikt worden'.
Oma wordt alsmaar meer verward en kleiner. Als ze sterft, past ze in het hart van haar kleindochter.

Muzische talen die gebruikt worden in het toneelstuk zijn, zijn beeld, muziek, muzisch taalgebruik, drama, ict,...

Hetgeen mij voornamelijk inspireerde, waren de mooie, poëtische vergelijkingen.


Een aantal quotes:
"Vroeger was oma groot.
Groter dan de bezem, maar kleiner dan de ladder die achter in de tuin onder de perenboom staat.
Maar zo groot heb ik mijn oma nooit gekend, want hoe ouder ze werd, hoe kleiner ze werd."

"Mijn oma is stokoud, piepklein en verschrikkelijk verward.
Als ik de vingers van mijn hand uitstrek, kan ik ze tussen mijn duim- en wijsvinger houden.
Zo klein is ze. "

Na de voorstelling, heb ik ook het boek gelezen, een echte aanrader!
Hier vind je meer over het boek.

Welkom

Van harte welkom op mijn blog!

Dit blog is ontworpen n.a.v. de module 'muzische school'.
U zal hier verslagen, foto's, filmpjes,... van onze muzische activiteiten, workshops,... kunnen terugvinden.